Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ: ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ             
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ       

Η Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση κατοίκων Αμαρουσίου, ξεκίνησε με αφορμή τα σχέδια της κυβέρνησης να υλοποιήσει το μνημόνιο, αλλά και γενικότερα, από το όραμα και την ανάγκη πολλών από εμάς, για αδιαμεσολάβητη, ακομμάτιστη, αυτεξούσια διαδικασία λήψης αποφάσεων.  Έλκει τη γέννησή της στους συμπολίτες της πλατείας Συντάγματος, κομμάτι των οποίων πρωτοβουλιακά κάλεσε στη δημιουργία της.
Στην τρέχουσα συγκυρία που το κράτος και οι κυρίαρχοι του κόσμου αυτού -Ε.Ε., ΔΝΤ πολυεθνικά και ντόπια αφεντικά,  επιδιώκουν την εξάλειψη κάθε κοινωνικής παροχής, το ξεπούλημα κάθε δημόσιου πόρου, την περιστολή κάθε εργασιακού δικαιώματος, επενδύοντας στον κοινωνικό αυτοματισμό (απάθεια), τον κοινωνικό κανιβαλισμό και το ρατσισμό, εφαρμόζοντας ακραίες συνθήκες καταστολής, σε μια τέτοια συνθήκη, είναι ακόμα πιό σημαντικό να τονώσουμε το σπάσιμο του φόβου, της απομόνωσης που μας επιβάλλουν. Φυσικά καμιά κοινωνική διεργασία δεν είναι στρωμένη με ρόδα και κανένας κοινωνικός αγώνας δεν είναι από τα πρίν κερδισμένος (ούτε πρός τους στόχους, ούτε πρός τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και περιεχόμενα).
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι απέναντι στην επίθεση καλούμαστε συνολικά ως κοινωνία να διαλέξουμε μεταξύ δύο δρόμων. Ο ένας είναι της εξαθλίωσης, της στυγνής εκμετάλλευσης, της εξατομίκευσης, του ρατσισμού, της καταστολής και του κοινωνικού κανιβαλισμού. Ο άλλος είναι αλληλογνωριμίας , της αλληλοκατανόησης, της αλληλεγγύης της αντίστασης στις πολύπλευρες επιθέσεις των αφεντικών, της διεκδίκησης κοινωνικού πλαισίου και ενός καλύτερου μέλλοντος, της ίσης μοιρασιάς της ελευθερίας. Ο κοινωνικός και ταξικός πόλεμος εξελίσσεται και διεξάγεται πλέον με τον πιό απροκάλυπτο τρόπο. Η άλλη πλευρά δεν επιδιώκει, αλλά ούτε καν επιθυμεί τη συναίνεση. Με όπλα τη τηλεοπτική χειραγώγηση, το φόβο, την επιβολή, και την άγρια καταστολή έναντι κάθε διεκδίκησης, θέλουν να επιτείνουν την κυριαρχία τους. Είναι πλέον ώρα να πάρουμε θέση να σταθούμε ενάντιά τους, αλληλέγγυοι ο ένας με τον άλλον, να βρεθούμε σε αδιαμεσολάβητες διαδικασίες, να διεξάγουμε αγώνες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων (κατακτήσεων) σε κάθε χώρο εργασίας και σε κάθε γειτονιά.

Το αντιπροσωπευτικό καθεστώς έχει πια φάει τα ψωμιά του. Ο μύθος που ήθελε την εξουσία σαν φυσικό όργανο της δικαιοσύνης και προστάτη του φτωχού έχει προ πολλού διαψευσθεί και ξεπεραστεί. Η πολιτική σήμερα παρουσιάζεται σαν μια υπόθεση των λίγων και «ειδικών», ενώ σε μια υγιή κοινωνία είναι υπόθεση όλων. Για τη νέα κοινωνικοπολιτική και οικονομική φάση που αναγγέλλεται, πρέπει  να αναζητήσουμε έναν καινούργιο τρόπο πολιτικής οργάνωσης, βασισμένο σε μια ολότελα διαφορετική αρχή από αυτήν της αντιπροσώπευσης. Η κοινωνία πρέπει να οργανωθεί, και η καινούργια αυτή οργάνωση πρέπει να γίνει ελεύθερα, κοινωνικά και προπάντων, ξεκινώντας από τη βάση.  Έτσι, το εκάστοτε πλαίσιο δράσης διαμορφώνεται, όχι μόνο από την ατομική ανάγκη, αλλά και από τις επιλογές της συλλογικότητας έναντι της ατομικότητας, της συνέργειας και της έμπρακτης αλληλεγγύης έναντι της παθητικής παρακολούθησης και οπαδοποίησης. Δεν είμαστε αρχηγοί κανενός και καμιάς. Θέλουμε συνεργούς και όχι θεατές ή ακολουθητές. Στεκόμαστε καθένας και καθεμία δίπλα στις άλλες και τους άλλους, παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, μοιραζόμαστε βιώματα, ανάγκες, επιθυμίες, αισθανόμαστε την ικανοποίηση από τις μικρές ή μεγάλες επιτυχίες που πετυχαίνουν με τη συνεργασία. Aλλάζουμε τις γειτονιές μας και τις  ζωές μας.

Για εμάς η μοναδική απάντηση στην επερχόμενη λαίλαπα, είναι η χειραφέτηση της κοινωνίας, η απαγκίστρωσή της από τα ψευδοδημοκρατικά μοντέλα οργάνωσης και τους κομματικούς μηχανισμούς, η άμεση δημοκρατία, η αδιαμεσολάβητη αυτοοργάνωσή της από τα κάτω προς τα πάνω, η απάρνηση των σχέσεων εκμετάλλευσης, με την εφαρμογή της αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, στη βάση των ελεύθερων συμφωνιών των αυτόνομων ανθρώπων, συλλογικοτήτων και συνελεύσεων, ομόσπονδων κοινοτήτων, συνομόσπονδων συνόλων, ενώσεων παραγωγών, διανομέων, καταναλωτών. Αυτό είναι και το γενικό οργανωτικό μοντέλο της κοινωνίας που ονειρευόμαστε κι επιδιώκουμε.
Η Λαϊκή Συνέλευση έρχεται να εκφράσει οργανωτικά την ανάγκη αυτή, σε αντιδιαστολή με τις κυρίαρχες μορφές λήψης αποφάσεων και οργάνωσης της κοινωνίας. Αποτελεί πραγμάτωση της ατομικής και κοινωνικής χειραφέτησης, και προσπαθεί να θεμελιώσει μορφές αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης της κοινωνίας. Στην Λαϊκή Συνέλευση μπορούν να συμμετέχουν ισότιμα όλοι οι πολίτες, που κατοικούν μόνιμα ή προσωρινά ή επισκέπτονται το Μαρούσι, ανεξαρτήτως φύλου, θρησκεύματος κι εθνικότητας. Πρόκειται για συγκέντρωση ανθρώπων, που προσέρχονται αυτόβουλα, ελεύθερα και ισότιμα, προκειμένου να αποφασίζουν για κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά, πολιτιστικά και άλλα ζητήματα, που αφορούν γενικότερα στις ζωές τους, και τη περιοχή τους.
Η Λαϊκή Συνέλευση οφείλει να έχει την μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή, ώστε να είναι, στο μέγιστο δυνατό, το αντιπροσωπευτικό όργανο λήψης αποφάσεων της κοινωνίας. Για να εξυπηρετηθεί η εύρυθμη λειτουργία της Συνέλευσης είναι δυνατόν Συνελεύσεις να λειτουργήσουν ανά συνοικία. Η σχετική απόφαση λαμβάνεται στο πλαίσιο της Λαϊκής Συνέλευσης υπό την αναγκαιότητα της εύρυθμης λειτουργίας της και με πρωτοβουλία των ίδιων των πολιτών.
Με κριτήριο τις αρχές: 1) της μέγιστης αριθμητικής προσέλευσης, 2) της ισότητας της συμμετοχής και 3) της αποτελεσματικής λειτουργίας, η Λαϊκή Συνέλευση αποφασίζει για την διαδικασία, τις αρχές της, και τους τρόπους λήψης αποφάσεων. Τα τελευταία τελούν υπό συνεχή συνδιαμόρφωση.
Καλούμε όλους:
·         να περάσουμε από την απάθεια στην ενεργό συμμετοχή, από την εγωπάθεια στο συλλογικό (μέσα στο οποίο ανθεί και το ατομικό και συνυπάρχει αρμονικά μαζί του), από τη νοοτροπία της ανάθεσης των τυχών μας σε άλλους, σε αυτήν της δράσης μας συλλογικά και χωρίς ιεραρχικά μοντέλα (αυτοοργάνωση),
·         για συλλογικοποίηση στη γειτονιά, στους χώρους δουλειάς, στους αγώνες
·         για αυτοοργάνωση χωρίς ιεραρχίες
·         για συντονισμό με άλλες οριζόντιες κοινωνικές δομές κι εγχειρήματα, δημιουργώντας το οργανωτικό πλέγμα ομόσπονδων και συνομόσπονδων συνόλων, μιας κοινωνίας γενιευμένης αυτοδιεύθυνσης.
Το παράδειγμα των συνοικιών του Χολαργού, του Βύρωνα, των Πετραλώνων, του Ελληνικού, και άλλων, δείχνουν το δρόμο.
Σας περιμένουμε στη Λαϊκή Συνέλευση του Μαρουσιού, προκειμένου να θεμελιώσουμε τις προϋποθέσεις γιά ένα αύριο ελεύθερων και ίσων.
Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.

ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ
Κάθε Τετάρτη  σταθμός ΗΣΑΠ στις 19:00
ansinamar.blogspot.com ή  sinelefsimarousi.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου